Yersiz bir varil bombası atıldığında Walid, bunun aile reisini kaybetmelerine neden olmakla kalmayıp İdlib Kafr Awaid’ te yaşayan 17 yaşındaki ve ağır işitme kaybından mağdur olan oğlu Ahmet’in yetim kalmasına neden olacağını bilmiyordu. Var olan tek aile reisinin de hayat veda etmesinin ardından Ahmet’in ailesi kendilerine ulaşan gıda yardımlarına ve akrabalarının desteğine dayanıyorlardı. Nitekim bu yardımlar ancak günlük yiyecek lokmalarını temin etmeye yetiyordu ve Ahmet’in daha iyi duymasını ve hayatını tıpkı akranları gibi sürdürmesini ve hatta iyi bir eğitim alabilmesini sağlayacak bir işitme cihazı için para biriktirmeye imkân tanımıyordu. Bu yüzden Ahmet, içinde bulunduğu bu özel durumdan dolayı arkadaşları ve öğretmenleri ile iletişim kurmaktan aciz olacağından ötürü okula girmesi kabul edilmiyordu. Bu durum Ahmet’in ihtiyaç duyduğu cihazı alabilmesini sağlayacak uygun hizmeti sunabilmek adına “Dayanışma” projesini uygulamaya koymaya sevk etmiştir. Böylece cihaza yavaş yavaş alışıp hayata yeniden tutunması amaçlanmıştır. Nitekim Ahmet, diğer arkadaşları gibi okula gidip ilkokul birinci sınıfa kayıt oldu. Bu tedavi Ahmet’in üzerinde bir etki bırakmadı bilakis bu işitme cihazı aileyi büyük oranda etkilemişti zira mutluluğu, huzurun ve ruhsal olarak rahatlamayı yaşamalarını sağladı. Çünkü Ahmet artık geçmişte yaşadığının aksine ailesinin basit ihtiyaçlarını yerine getirebiliyor ki bu da gelecekte aile sorumluluğunu üstlenebilecek, ailesine bakabilecek ve yardımlarına koşacak bir adam olabileceğinin müjdesiydi. Nitekim yapılan bu yardım sadece küçük bir çocuğun hayatını değiştirmekle kalmadı aynı zamanda bu savaş şartlarında mağdur olan tüm ailesinin de hayatını değiştirdi